Lib. Ep. Par.
1 1, 8, 9 | fortuita in nostro habenda: ~alienum est omne quidquid optando
2 1, 12, 3 | es ? quid te delectavit: alienum mortuum tollere? ' At ille '
3 2, 13, 1 | verus ille animus et in alienum non venturus arbitrium probatur;
4 2, 13, 11 | subsistat aut desinat aut in alienum caput transeat: incendium
5 2, 16, 7 | liberalis sum. Quare autem alienum dixi ? quidquid bene dictum
6 2, 19, 11 | magis oderint: leve aes alienum debitorem facit, grave inimicum. ~
7 4, 30, 1 | vultuque finem suum spectat quo alienum spectare nimis securi putares.
8 4, 36, 5 | decoquere. Ad illud aes alienum solvendum opus est negotianti
9 6, 57, 5 | paratissimi fundere suum sanguinem alienum videre non possunt; quidam
10 7, 69, 6 | tempore; nam quod relinquis alienum est. Vale. ~
11 8, 70, 10 | quid te' inquit 'delectat alienum negotium agere? ' Non persuasit
12 8, 70, 10 | moriturus arbitrio si vivit, alienum negotium agit. ~11.
13 9, 77, 11 | fuisti; utrumque tempus alienum est. ~12.
14 10, 83, 22 | contumacissimos et iugum recusantes in alienum egit arbitrium, haec invictos
15 11-13, 85, 36| Deinde gubernatoris ars alienum bonum est: ad eos quos vehit
16 11-13, 85, 37| negotium agit, quam diximus et alienum bonum esse et suum. ~38.
17 11-13, 88, 30| omnibus praestat; nullum alienum malum putat, bonum autem
18 15, 93, 7 | externa est. Quamdiu sim alienum est: quamdiu ero, <vere>
19 15, 95, 53 | homo sum, humani nihil a me alienum puto. ~Habeamus in commune: <
20 16, 99, 16 | maerori adiciamus nec illum ad alienum augeamus exemplum. Plus
21 19, 110, 20 | ipsa aqua et polenta in alienum arbitrium cadit; liber est
22 19, 113, 31 | quam sacra res sit iustitia alienum bonum spectans, nihil ex
23 20, 119, 1 | ut negotiari possis, aes alienum facias oportet, sed nolo
|