Lib. Ep. Par.

 1   4, 31, 8    |          et asper quam humana ac divina noscantur. Hoc est summum
 2   4, 41, 5    |                         Vis isto divina descendit; animum excellentem,
 3   4, 41, 5    |    demissus, ut propius [quidem] divina nossemus, conversatur quidem
 4   7, 65, 16   |          iussit et a terrenis ad divina dimisit. Haec libertas eius
 5   7, 66, 12   |         spiritus mersa; si ratio divina est, nullum autem bonum
 6   7, 66, 12   |          est. Nullum porro inter divina discrimen est; ergo nec
 7   7, 68, 2    |      quam cum in conspectum eius divina atque humana venerunt. ~
 8   8, 71, 16   |   lucidius tranquilliusque inter divina mansurus aut certe sine
 9   8, 73, 16   |     Semina in corporibus humanis divina dispersa sunt, quae si bonus
10   9, 76, 23   |     sciet enim id accidisse lege divina qua universa procedunt.
11   9, 78, 10   |         et multum cum meliore ac divina parte versatur, cum hac
12 11-13, 85, 19 |         melius, beata autem vita divina est, nihil habet in quod
13  14, 89, 5    |         ita: sapientia est nosse divina et humana et horum causas.
14  14, 90, 3    | cohaerentium. Haec docuit colere divina, humana diligere, et penes
15  14, 90, 34   |    oculis secutus est, tardis ad divina; deinde vitae legem, quam
16  14, 92, 1    |          refert. Nam illa quoque divina ratio omnibus praeposita
17  14, 92, 10   |          Posidonius. Virtus illa divina in lubricum desinit et superioribus
18  15, 95, 52   |         omne hoc quod vides, quo divina atque humana conclusa sunt,
19 17-18, 102, 21|           intra quod aer humanis divina secernens etiam coniungit,
20 17-18, 102, 28|      procul: quid tibi videbitur divina lux cum illam suo loco videris? ~
21  19, 110, 9   |       velocitas properet. Ab hac divina contemplatione abductum
22  20, 124, 5   |         et quam humi sublimia ac divina proiecerit apud quem de