Lib. Ep. Par.

 1   3, 24, 26   |      acerbum iudicent vivere sed supervacuum. Vale. ~
 2   3, 26, 9    |                                  Supervacuum forsitan putas id discere
 3   4, 30, 8    |  aequitatis aequalitas. Sed nunc supervacuum est naturae causam agere,
 4   5, 48, 8    |        necessarium fecerit, quid supervacuum, quam faciles <leges> posuerit,
 5   5, 50, 1    |      multos menses quam miseras; supervacuum itaque putavi ab eo qui
 6   8, 70, 18   |      enim fortasse exercentur in supervacuum. Adversus paupertatem praeparatus
 7 11-13, 88, 42 |      quidquid in illorum artibus supervacuum erat transtulere in suam.
 8 11-13, 88, 45 |              Haec omnia in illum supervacuum studiorum liberalium gregem
 9  14, 90, 15   |      humanum genus voluerit, tam supervacuum sciet sibi cocum esse quam
10  15, 94, 10   | praecipienti dubia non creditur; supervacuum est ergo praecipere. Id
11  15, 94, 11   |           praecepta dare scienti supervacuum est, nescienti parum; audire
12  15, 95, 54   |    quomodo rebus sit utendum. In supervacuum praecepta iactabimus nisi
13  16, 99, 6    |         Nec immerito; nam primum supervacuum est dolere si nihil dolendo
14 17-18, 102, 4 |           numquid stultum sit ac supervacuum ultra extremum diem curas
15 17-18, 104, 16|           quid necessarium, quid supervacuum, quid iustum, quid iniustum,
16 17-18, 106, 12|   litteris, sed nos ut cetera in supervacuum diffundimus, ita philosophiam
17 17-18, 108, 14|      usum excederet pondus esset supervacuum et grave ferenti, saepe
18 17-18, 109, 8 |       perducto calorem calefieri supervacuum est, et in summum perducto
19 17-18, 109, 8 |         in summum perducto bonum supervacuum est <si> qui prosit. Numquid
20  19, 110, 11  |       quid sit necessarium, quid supervacuum. Necessaria tibi ubique
21  20, 120, 3   |      honestum, est utique bonum. Supervacuum iudico adicere quid inter