Lib. Ep. Par.

 1   2, 13, 10   |    Etiam si futurum est, quid iuvat dolori suo occurrere? satis
 2   7, 63, 6    |    non sine acerbitate quadam iuvat. Quis autem negaverit haec
 3   7, 64, 7    |  tamquam multorum hereditatem iuvat. Mihi ista acquisita, mihi
 4   8, 71, 23   |   vulnerari, occidi, alligari iuvat, aliquando etiam libet?
 5   9, 76, 28   |    contemplatio futuri operis iuvat, et vir fortis ac iustus,
 6   9, 78, 14   |       ista, transierunt: quid iuvat praeteritos dolores retractare
 7   9, 78, 22   |      aestimes, incitat. Magis iuvat bibere sitientem, gratior
 8   9, 79, 13   |     pauci sciant, licet nemo, iuvat. Gloria umbra virtutis est:
 9  10, 81, 20   |    non quia expedit, sed quia iuvat. Hoc ut scias ita esse,
10 11-13, 86, 10 |            Sed, di boni, quam iuvat illa balinea intrare obscura
11  15, 94, 28   |    oblivio. ~Audentis fortuna iuvat, piger ipse sibi opstat. ~
12  15, 94, 40   |    mehercules ipse sapientium iuvat, et est aliquid quod ex
13 17-18, 104, 3 |      vivendum sit non quamdiu iuvat sed quamdiu oportet: ille
14 17-18, 104, 21|       convivere etiam Graecis iuvat, cum Socrate, cum Zenone
15 17-18, 106, 3 |  interrogas? Quae scire magis iuvat quam prodest, sicut hoc
16 17-18, 108, 7 | contra fortunam contumaciter, iuvat protinus quae audias facere.
17 17-18, 109, 17|    revertor: quid ista me res iuvat? fortiorem fac me, iustiorem,
18  19, 117, 32  |  rapido et nos auferente quid iuvat maiorem partem mittere in
19  20, 122, 6   |      ad nervos; illa ebrietas iuvat quae in vacuum venit. ~7.
20  20, 122, 14  |     iucundius, sed quia nihil iuvat solitum, et gravis malae
21  20, 123, 10  |     decurrit. Dubitamus? Quid iuvat sapere et aetati non semper