Lib. Ep. Par.

 1   1, 10, 1    |    communicatum velim. Et vide quod iudicium meum habeas: audeo te tibi
 2   2, 13, 7    |              De praesentibus facile iudicium est: si corpus tuum liberum
 3   2, 20, 6    |      decretum est; variatur cotidie iudicium et in contrarium vertitur
 4   3, 26, 6    |          condicionem, non reformido iudicium. ' ~7.
 5   5, 46, 3    | retractavero; nunc parum mihi sedet iudicium, tamquam audierim illa,
 6   7, 66, 22   |             Idem, ut dixi, in rebus iudicium est quod in hominibus: aeque
 7   8, 71, 32   |              Quid erit haec virtus? iudicium verum et immotum; ab hoc
 8   9, 75, 11   |         breviter finiam, morbus est iudicium in pravo pertinax, tamquam
 9  14, 92, 13   |          vires, bonum autem futurum iudicium de illis meum, non ipsa. ~
10  14, 92, 28   |           custodienda optima, cuius iudicium labat etiamnunc et incertum
11  15, 94, 12   |         possedit; qui habet exactum iudicium de fugiendis petendisque
12  15, 94, 34   |             ipsum de malis bonisque iudicium confirmatur officiorum exsecutione,
13  15, 95, 57   |           nisi immutabile certumque iudicium adeptis: ceteri decidunt
14  15, 95, 62   |             dant animis inflexibile iudicium. ~63.
15  16, 97, 6    |             iocos inpune tulit ante iudicium adulter, in iudicio leno,
16  16, 98, 4    |          liberius enim inter aliena iudicium est) sive te ipsum favore
17  16, 100, 4   |      interrogas, maior ille est qui iudicium abstulit quam qui meruit;
18 17-18, 102, 12|         sentient. Par illis idemque iudicium est, aeque vero inficiscitur.
19 17-18, 104, 13|      denique animo mala eduxit. Non iudicium dedit, non discussit errorem,
20 17-18, 108, 21|                              Itaque iudicium quidem tuum sustine, ceterum
21  20, 121, 1   |        Posidonium et Archidemum (hi iudicium accipient), deinde dicam: