Lib. Ep. Par.

 1   1,  8, 6    |     agere videntur maiora agunt: humana divinaque simul tractant. ~
 2   2, 14, 4    |         quam in viscera immittat humana. ~5.
 3   4, 31, 8    |          contingit et asper quam humana ac divina noscantur. Hoc
 4   7, 68, 2    |     conspectum eius divina atque humana venerunt. ~3.
 5   8, 71, 6    |          promittere quam recipit humana condicio, non immerito;
 6   9, 76, 33   |        mihi et hominem paravi ad humana. ' ~34.
 7  10, 82, 4    |     quacumque te abdideris, mala humana circumstrepent. Multa extra
 8  14, 89, 5    |    sapientia est nosse divina et humana et horum causas. Supervacua
 9  14, 90, 3    |       Haec docuit colere divina, humana diligere, et penes deos
10  14, 91, 11   |       facta labuntur, nec tantum humana arte atque industria posita
11  15, 95, 47   |      foribus adsidere templorum: humana ambitio istis officiis capitur,
12  15, 95, 52   |          vides, quo divina atque humana conclusa sunt, unum est;
13  16, 98, 8    |        oblitus huius petauri quo humana iactantur sibi uni fortuitorum
14 17-18, 104, 19|          agmine facto gens illuc humana pergeret. Tamdiu ista urguebunt
15 17-18, 104, 25|       nos loqui maiora quam quae humana natura sustineat. ~26.
16  19, 110, 4   |    facimus. Sed, si sapis, omnia humana condicione metire; simul
17  19, 111, 4   |          porrigit? Ergo et supra humana est et par sibi in omni
18  19, 115, 4   | fulgentioremque quam cerni inter humana consuevit, nonne velut numinis
19  20, 120, 5   |     Aliqua benigna facta, aliqua humana, aliqua fortia nos obstupefecerant:
20  20, 120, 17  |          in quantum potest aetas humana protendi, tantum spe occupamus,
21  20, 124, 23  |      purus, aemulator dei, super humana se extollens, nihil extra