Lib. Ep. Par.
1 2, 18, 9 | vel quantum deesset, et an dignum quod quis magno labore pensaret.
2 2, 18, 12 | contemnere opes et te quoque dignum~finge deo. ~13.
3 2, 20, 1 | Si vales et te dignum putas qui aliquando fias
4 4, 31, 11 | modo~[. . . ] et te quoque dignum~finge deo. ~Finges autem
5 5, 44, 3 | sunt, si te illis geris dignum; geres autem, si hoc protinus
6 5, 47, 9 | ipse non iudicavit domo sua dignum. Dominus Callistum vendidit:
7 6, 58, 31 | diutissime, cum quis se dignum quo frueretur effecit. Itaque
8 7, 67, 3 | autem video ex istis voto dignum. Neminem certe adhuc scio
9 8, 74, 31 | nihil illorum malum esse nec dignum ad quod mens sana deficiat. ~
10 9, 77, 17 | enim umquam fecisti luce dignum? Confitere non curiae te,
11 9, 79, 1 | si forte observaveris (dignum est autem quod observes),
12 10, 82, 12 | sub Antonio'. O hominem dignum qui vitae dederetur! ~13.
13 14, 89, 14 | aestimans quanto quidque dignum sit, maxime utilis -- quid
14 14, 90, 30 | omnino non venit. Nihil enim dignum inventu iudicasset quod
15 14, 90, 30 | iudicasset quod non erat dignum perpetuo usu iudicaturus;
16 15, 95, 41 | censum consumente? quid tam dignum censoria nota, si quis,
17 15, 95, 42 | rem qua putavit Caesarem dignum. Amico aliquis aegro adsidet:
18 17-18, 102, 14| taceat sed aliquem iudicet dignum laude esse, laudatus est. ~
19 17-18, 102, 15| Cum dicimus aliquem laude dignum, non verba illi benigna
20 17-18, 107, 7 | sumere animum et viro bono dignum, quo fortiter fortuita patiamur
21 19, 110, 2 | cuiquam quem poena putaveris dignum optes ut infestos deos habeat:
|