Lib. Ep. Par.

 1   2, 14, 15   |         nocentes tamen saepius. Ars ei constat qui per ornamenta
 2   2, 16, 8    |         et picturae et quidquid ars ulla luxuriae elaboravit:
 3   3, 29, 3    |     aliquando deerrare; non est ars quae ad effectum casu venit.
 4   3, 29, 3    |  effectum casu venit. Sapientia ars est: certum petat, eligat
 5   7, 65, 3    |                           Omnis ars naturae imitatio est; itaque
 6   7, 65, 11   |      nec perit; nulla sine motu ars, nulla mutatio est. ~12.
 7   7, 65, 13   |        lima: sine his procedere ars non potest, non tamen hae
 8 11-13, 85, 36 |             Deinde gubernatoris ars alienum bonum est: ad eos
 9 11-13, 87, 14 |   musici adiuvatur, alterum quo ars: ad effectum pertinent instrumenta,
10 11-13, 88, 27 |   principia sunt; non est autem ars sui iuris cui precarium
11 11-13, 88, 28 |    immutabili; nihil autem ulla ars alia de bonis ac malis quaerit.
12  14, 90, 44   |       enim dat natura virtutem: ars est bonum fieri. ~45.
13  15, 95, 7    |       et sapientia; nam et haec ars vitae est. Atqui gubernatorem
14  15, 95, 10   |                 Praeterea nulla ars contemplativa sine decretis
15 17-18, 104, 19|    medicum, non oratorem; nulla ars loco discitur: quid ergo?
16 17-18, 104, 19| discitur: quid ergo? sapientia, ars omnium maxima, in itinere
17  19, 117, 12  |     summum optimumque perducta; ars enim vitae est. Sapere quid
18  20, 121, 6   |   gestus adsequitur: quod illis ars praestat, his natura. Nemo
19  20, 121, 23  |                        Nascitur ars ista, non discitur. Itaque
20  20, 121, 23  |         et inaequabile quidquid ars tradit: ex aequo venit quod
21  20, 124, 6   |    inquit 'omnis scientia atque ars aliquid debet habere manifestum