Lib. Ep. Par.

 1   1,  6, 6    |    prosis; plurimum enim alter alteri conferemus. ~16.
 2   1,  7, 11   |        satis enim magnum alter alteri theatrum sumus'. ~12.
 3   4, 30, 1    |  sentinam trahit uni rimae aut alteri obsistitur, ubi plurimis
 4   4, 35, 2    |        mihi proficis, ne istuc alteri didiceris. Ego quidem percipio
 5   5, 43, 2    | parvula est; gubernaculum quod alteri navi magnum alteri exiguum
 6   5, 43, 2    |        quod alteri navi magnum alteri exiguum est. ~3.
 7   5, 48, 2    |     utilitates suas convertit: alteri vivas oportet, si vis tibi
 8   5, 52, 4    |  Epicurus talem fuisse. Itaque alteri magis gratulatur, alterum
 9  10, 81, 19   |        se redit. Nemo non, cum alteri prodest, sibi profuit, non
10  10, 81, 21   |       nemo sibi gratus est qui alteri non fuit. Hoc me putas dicere,
11 11-13, 86, 14 |       quorum nemo non olivetum alteri ponit, quod vidi illud arborum
12  14, 90, 40   |        quam inventum monstrare alteri voluptas erat; nec ulli
13  14, 91, 1    |     exarsit incendium ut nihil alteri superesset incendio. ~2.
14  15, 94, 43   |       lucro. ~Ab alio expectes alteri quod feceris. ~Haec cum
15 17-18, 104, 12|  desperando? Si sapis, alterum alteri misce: nec speraveris sine
16  19, 110, 5   |      excussit, sed metum alter alteri tradidit; nemo ausus est
17  19, 113, 15  | disputandum est. Nullum animal alteri par est. Circumspice omnium
18  19, 114, 17  |      ceteri imitantur et alter alteri tradunt. Sic Sallustio vigente
19  19, 116, 5   |      rem commotam, inpotentem, alteri emancupatam, vilem sibi.
20  19, 117, 3   |    Incorporale est et accidens alteri, id est sapientiae; itaque
21  19, 117, 15  |      ille abalienari potest et alteri tradi, haec non discedit