Lib. Ep. Par.

 1   2, 21, 5    |     memoriam aeternam promisit et praestat: ~fortunati ambo! si quid
 2   3, 23, 9    |         satis vixerimus: nemo hoc praestat qui orditur cum maxime vitam. ~
 3   3, 27, 3    |         sibi invenit. Sola virtus praestat gaudium perpetuum, securum;
 4   4, 30, 1    |        animo est: hoc philosophia praestat, in conspectu mortis hilarem <
 5   4, 30, 5    |   timidissimus iugulum adversario praestat et errantem gladium sibi
 6   4, 36, 12   |       securitatem nobis ratio non praestat ad quam stultitia perducit.
 7   4, 40, 1    |          manus epistulae impressa praestat, agnoscere. ~2.
 8   5, 47, 20   |         suae magnitudo tutissimos praestat. Nec hoc ignorant, sed occasionem
 9   7, 66, 13   |          rectum et indeclinabilem praestat. ~14.
10   8, 71, 31   |       nihil exiis quae promiserat praestat. ~32.
11   8, 72, 6    |            etiam si reddidit, non praestat - saepe ad eundem qui advocaverat
12   8, 74, 21   | feritasque et inconsultus impetus praestat indomitas; iuvenilia nonnumquam
13   9, 76, 29   |           operis maximi et ultimi praestat, nihil cunctatus desiliet
14 11-13, 88, 25 |           pars est. Aliquod nobis praestat geometria ministerium: sic
15 11-13, 88, 30 |       comem se facilemque omnibus praestat; nullum alienum malum putat,
16  16, 100, 10  |                           Sed non praestat omnia: non est fortis oratio
17 17-18, 104, 7 |        locus confert nisi se sibi praestat animus, qui secretum in
18 17-18, 105, 8 |           res in mala conscientia praestat, nulla securum; putat enim
19 17-18, 109, 10|           amat amandasque invicem praestat. Similia delectant, utique
20  20, 121, 6   |        adsequitur: quod illis ars praestat, his natura. Nemo aegre