Lib. Ep. Par.

 1   2, 13, 1   |        fortunam placebas tibi, et multo magis postquam cum illa
 2   2, 13, 8   |      conficere bellum solet fama, multo autem magis singulos conficit.
 3   2, 18, 4   |                               Hoc multo fortius est, ebrio ac vomitante
 4   3, 29, 11  |        probabunt nisi agnoverint. Multo autem ad rem magis pertinet
 5   6, 53, 11  |      ceteros fiet; omnes mortales multo antecedes, non multo te
 6   6, 53, 11  |     mortales multo antecedes, non multo te dii antecedent. Quaeris
 7   7, 63, 14  |       occurrebat, minorem esse et multo minorem - tamquam ordinem
 8   7, 66, 40  |        sit numquam lacessita quam multo reparata sanguine. Non est
 9   8, 73, 2   |          boni ut parentem colant, multo quidem magis quam illi inquieti
10   8, 74, 15  | aequabilior firmitas: sequitur ut multo feliciora sint homine. Nam
11   8, 74, 33  |  percurrens - sic infirmus animus multo ante quam opprimatur malis
12   9, 77, 3   |      fuerat sentiendum, nunc vero multo magis: quantulumcumque haberem,
13   9, 80, 3   |           alit, se exercet. Illis multo cibo, multa potione opus
14   9, 80, 3   |           multa potione opus est, multo oleo, longa denique opera:
15  10, 81, 3   |          Adice, si vis, et illud: multo plus postea nocuit quam
16  10, 83, 27  |         argumentaberis, sapientem multo vino non inebriari et retinere
17 11-13, 85, 20|     beatum induxeris, induces et 'multo magis'; innumerabilia discrimina
18  16, 98, 7   |           quodcumque laesurum est multo ante quam accidat speculare
19 17-18, 101, 9|          ex alto prospicit et cum multo risu seriem temporum cogitat.
20  19, 113, 12 |        esse animalium non potest, multo minus plurium. Si iustitia,