Lib. Ep. Par.

 1   2, 14, 12   |        inquis 'videtur tibi M. Cato modeste philosophari, qui
 2   2, 14, 13   |   publica. Quid tibi vis, arce Cato? iam non agitur de libertate:
 3   2, 14, 13   |     aliud quam vociferatus est Cato et misit irritas voces,
 4   3, 24, 7    |       sunt res generis humani, Cato deducatur in tutum. ' ~8.
 5   3, 25, 6    |      auctoritate custodi - aut Cato ille sit aut Scipio aut
 6   6, 58, 16   |  specialis venit, ut Cicero et Cato. Animal non videtur: cogitatur.
 7   8, 71, 8    | interest utrum Pharsalica acie Cato vincatur an vincat? hoc
 8   8, 71, 10   |      olim provisum est ne quid Cato detrimenti caperet. ~11.
 9   8, 71, 15   |                   Itaque ut M. Cato, cum aevum animo percucurrerit,
10  10, 82, 13   |      nec malum esse nec bonum: Cato illa honestissime usus est,
11 11-13, 87, 9  |                             M. Cato Censorius, quem tam e re
12 11-13, 87, 9  |  cultior comitatiorque quam M. Cato videretur, hic qui inter
13  15, 95, 69   |       viro dederim. Si mihi M. Cato exprimendus <sit> inter
14  15, 95, 71   |       non enim quaeri an liber Cato, sed an inter liberos sit:
15  16, 97, 3    |        in quo, si nihil aliud, Cato testimonium dixerat. Ipsa
16  16, 98, 12   | Rutilius, mortem ferro adactam Cato: et nos vincamus aliquid. ~
17 17-18, 104, 30|        alii ad Pompeium, solus Cato fecit aliquas et rei publicae
18  19, 117, 13  |        et animum. Dico deinde: Cato ambulat. Non corpus' inquit '
19  20, 122, 3   |      urbe antipodes qui, ut M. Cato ait, nec orientem umquam