Lib. Ep. Par.

 1   4, 40, 5    |  inhibenda luxuria, corripienda avaritia: quid horum raptim potest
 2   6, 56, 5    |         cupiditas et timor, dum avaritia luxuriaque non dissideant
 3   7, 69, 4    |         auctoramento malum est: avaritia pecuniam promittit, luxuria
 4   8, 73, 7    |                          Stulta avaritia mortalium possessionem proprietatemque
 5   9, 75, 11   |    inveterata vitia et dura, ut avaritia, ut ambitio; nimio artius
 6   9, 78, 13   |    illam respicit et luxuria et avaritia: ad opinionem dolemus. ~
 7 11-13, 85, 10 |    vocamus, immoderata sint, ut avaritia, ut crudelitas, ut inpotentia [
 8 11-13, 87, 22 |     autem fiunt] fiunt autem ex avaritia; divitiae ergo non sunt
 9  14, 89, 21   |   spatiose luxuria quam illorum avaritia diffunditur. Vobis dico:
10  14, 90, 3    |     mansit, antequam societatem avaritia distraxit et paupertatis
11  14, 90, 36   |      promiscue utenda, antequam avaritia atque luxuria dissociavere
12  14, 90, 38   |   Inrupit in res optime positas avaritia et, dum seducere aliquid
13  14, 90, 38   | angustum se ex immenso redegit. Avaritia paupertatem intulit et multa
14  15, 95, 30   |   gentium gloriosum scelus? Non avaritia, non crudelitas modum novit.
15  15, 95, 37   |         hospitibus': temptantem avaritia retinebit. Sciet pro patria
16 17-18, 104, 20|        tuum sana. Haerebit tibi avaritia quamdiu avaro sordidoque
17 17-18, 106, 6 |     sunt, et morbi animorum, ut avaritia, crudelitas, indurata vitia
18  19, 113, 22  |         dederint, quaeram an et avaritia et luxuria et dementia aeque
19  19, 115, 16  |                      Nulla enim avaritia sine poena est, quamvis