Lib. Ep. Par.

 1   1,  5, 4    |   primum philosophia promittit, sensum communem, humanitatem et
 2   1,  7, 10   |         dicta circa eundem fere sensum tria, ex quibus unum haec
 3   1,  8, 10   |                            Hunc sensum a te dici non paulo melius
 4   1,  9, 2    |   dicere qui respuat omnis mali sensum: accipietur is qui nullum
 5   8, 71, 27   |     sicut ab aliqua rupe nullum sensum ad mittentes moveo. Memini
 6   9, 78, 8    |     obstupescunt et ipso dolore sensum doloris amittunt, sive quia
 7   9, 78, 8    |     quae nimis implevit excutit sensum. ~9.
 8 11-13, 85, 29 |      dolere? ' Iste vero dolet (sensum enim hominis nulla exuit
 9  14, 92, 28   | Desideret oculorum atque aurium sensum, bonam valetudinem et non
10  15, 95, 62   |               Quae res communem sensum facit, eadem perfectum,
11  16, 97, 12   |        in pessima abductis boni sensum nec ignorari turpe sed neglegi,
12  16, 97, 13   |         explicari posse iudicas sensum: 'ideo non prodest latere
13  16, 99, 29   |      potius admone, nullum mali sensum ad eum qui perit pervenire;
14 17-18, 108, 10|    accessere numeri et egregium sensum adstrinxere certi pedes,
15  20, 119, 10  |      composuit non tantum extra sensum est paupertatis sed extra
16  20, 121, 12  |      sentiunt; necesse est eius sensum habeant cui parent, a quo
17  20, 124, 2   |        nullus enim non offendit sensum. ~3.
18  20, 124, 6   | manifestis ducit et eo quod sub sensum cadat. Nempe vos a manifestis