Lib. Ep. Par.

 1   1, 12, 4    |         suburbano meo, quod mihi senectus mea quocumque adverteram
 2   2, 15, 5    |          non aestus impediet, ne senectus quidem. Id bonum cura quod
 3   3, 26, 1    |         convenit, quoniam quidem senectus lassae aetatis, non fractae
 4   4, 30, 1    |       quod possit attolli; magno senectus et universo pondere incubuit.
 5   4, 30, 1    |       nil habet quod speret quem senectus ducit ad mortem; huic uni
 6   4, 30, 7    |      senectutem; nam quemadmodum senectus adulescentiam sequitur,
 7   4, 30, 9    |         si cui contigit ut illum senectus leviter emitteret, non repente
 8   6, 58, 33   |       redimit. Paucos longissima senectus ad mortem sine iniuria pertulit,
 9   8, 71, 13   | carpentur ac desinent; nulli non senectus sua est. Inaequalibus ista
10   8, 74, 26   |     fortuna se gessit. Sive illi senectus longa contigit sive citra
11   9, 78, 2    |        patris me indulgentissimi senectus retinuit. Cogitavi enim
12 17-18, 104, 2 |   consulere. Et cum me fortiorem senectus ad multa reddiderit, hoc
13 17-18, 107, 3 |        habitant Morbi tristisque Senectus. ~In hoc contubernio vita
14 17-18, 108, 24|         subeunt morbi tristisque senectus~et labor, et durae rapit
15 17-18, 108, 28|         quia subeunt morbi, quia senectus premit et adhuc adulescentiam
16 17-18, 108, 28|         non mehercules immerito; senectus enim insanabilis morbus
17 17-18, 108, 29|         subeunt morbi tristisque senectus. ~Alio loco dicit~pallentesque
18 17-18, 108, 29|        habitant Morbi tristisque Senectus. '~Non est quod mireris