Lib. Ep. Par.

 1   2, 13, 14   |         Pudet me ibi sic tecum loqui et tam lenibus te remediis
 2   2, 15, 6    |         possis dictare, possis loqui, possis audire, quorum nihil
 3   3, 24, 19   |    etiam tibi. Turpe est aliud loqui, aliud sentire: quanto turpius
 4   4, 36, 2    |          Scis quosdam perverse loqui et significare contraria.
 5   5, 47, 4    |  loquantur quibus coram domino loqui non licet. At illi quibus
 6   5, 52, 10   |      existimas statim illis et loqui et laudare licuisse? ~11.
 7   6, 57, 6    |    iniussa. Illud deinde mecum loqui coepi, quam inepte quaedam
 8   7, 65, 8    |        in statua - quia de hac loqui coepimus - id ex quo aes
 9   9, 75, 1    |  loquitur nisi qui vult putide loqui? Qualis sermo meus esset
10   9, 75, 2    |    quid sentiam ostendere quam loqui mallem. Etiam si disputarem,
11  10, 81, 9    |      signat. Sic certe solemus loqui: 'ille illi gratiam rettulit'.
12  10, 82, 9    |     cervicem. Non vis severius loqui nec morituro risum movere?
13 11-13, 88, 42 |    effectum est ut diligentius loqui scirent quam vivere. ~43.
14  15, 94, 17   |  furioso praecepta det quomodo loqui debeat, quomodo procedere,
15 17-18, 104, 22|    opere esse nec tantum scite loqui et in oblectationem audientium
16 17-18, 104, 25|      non possunt, et aiunt nos loqui maiora quam quae humana
17 17-18, 105, 6 | quiescere et minimum cum aliis loqui, plurimum secum. Est quaedam
18  19, 113, 23  |     nostris non ex praescripto loqui sed meae sententiae esse,