Lib. Ep. Par.

 1   4, 39, 2    |   magnarum rerum species ad se vocat et extollit. ~3.
 2   5, 48, 7    |  humano? consilium. Alium mors vocat, alium paupertas urit, alium
 3   6, 58, 18   | Platonis supellex est: 'ideas' vocat, ex quibus omnia quaecumque
 4   7, 65, 4    |        hanc Aristoteles 'idos' vocat. 'Quarta quoque' inquit '
 5   7, 65, 7    |    exemplar, quam ipse 'idean' vocat; hoc est enim ad quod respiciens
 6   7, 66, 17   |        hinc enim species recti vocat, illinc suspicio mali retrahit.
 7   7, 67, 14   |     incursionibus mare mortuum vocat. Nihil habere ad quod exciteris,
 8   8, 71, 29   |         Venio nunc illo quo me vocat exspectatio tua. Ne extra
 9   9, 76, 29   |      itaque quocumque ducit ac vocat venio'. ~30.
10   9, 78, 27   |      Rursus si mors accedit et vocat, licet immatura sit, licet
11  14, 90, 26   |    genus humanum ad concordiam vocat. ~27.
12  15, 94, 60   |      magnos felicesque populus vocat, non est quod tibi compositae
13  15, 95, 65   |        Posidonius 'ethologian' vocat, quidam 'characterismon'
14  16, 99, 17   |    fortem in luctu suo, impium vocat et efferatum; videt aliquem
15 17-18, 108, 29|      inposuit, "tristem" illam vocat: ~subeunt morbi tristisque
16  19, 111, 1   |      usus est: 'cavillationes' vocat. ~2.
17  20, 118, 8   |     invitat animos, quod ad se vocat'. Huic statim opponitur: