Lib. Ep. Par.

 1   1,  6, 4   |            et salutaris, quam mihi uni sciturus sum. Si cum hac
 2   1,  7, 11  |          hoc tertium Epicurus, cum uni ex consortibus studiorum
 3   3, 28, 4   | persuasione vivendum est: 'non sum uni angulo natus, patria mea
 4   4, 30, 1   |          nave quae sentinam trahit uni rimae aut alteri obsistitur,
 5   4, 30, 1   |     senectus ducit ad mortem; huic uni intercedi non potest. Nullo
 6   5, 47, 6   |         excutit, infelix, qui huic uni rei vivit, ut altilia decenter
 7   6, 54, 1   |           nullum mihi ignotum est. Uni tamen morbo quasi assignatus
 8   8, 73, 6   |    lunaeque plurimum debeo, et non uni mihi oriuntur; anno temperantique
 9  10, 81, 8   |       autem quantum pro eo debeat. Uni sapienti notum est quanti
10 11-13, 87, 41|        omnibus facilius ab omnibus uni eripi posse? Haec satius
11  14, 89, 20  |    possessionum propagabitis? Ager uni domino qui populum cepit
12  14, 91, 10  |           inserta erat et excepta, uni tamen inposita et huic non
13  15, 94, 54  |          trahunt servi. Nemo errat uni sibi, sed dementiam spargit
14  15, 94, 65  |         cupido crescendi, cum sibi uni parum magnus videretur.
15  16, 98, 8   |          quo humana iactantur sibi uni fortuitorum constantiam
16  16, 99, 6   |       iniquum est queri de eo quod uni accidit, omnibus restat;
17 17-18, 102, 8|      existimatio, sic nec claritas uni bono placuisse; consentire