Lib. Ep. Par.

 1   1,  6, 7    |  Multum profecit: numquam erit solus. Scito esse hunc amicum
 2   1,  9, 18   |        cum ex incendio publico solus et tamen beatus exiret,
 3   1, 10, 1    |        interrogavit quid illic solus faceret. 'Mecum' inquit'
 4   2, 18, 3    |      est, ut tunc voluptatibus solus abstineat cum in illas omnis
 5   2, 20, 6    |        quod summum nondum esse solus intellegas. ~7.
 6   5, 44, 6    |         potes hoc consequi, ut solus sis liber inter ingenuos. '
 7   6, 55, 3    |  exclamabant homines, 'oVatia, solus scis vivere'. ~4.
 8   6, 55, 4    |     nisi sapienti potest. Ille solus scit sibi vivere; ille enim,
 9  10, 81, 12   |        admiratur cum dicimus, 'solus sapiens scit amare, solus
10  10, 81, 12   |      solus sapiens scit amare, solus sapiens amicus est'. Atqui
11  14, 90, 18   |        actum vitae daret, homo solus non posset sine tot artibus
12  15, 94, 4    |  utilis an inutilis sit, et an solus virum bonum possit efficere,
13  15, 94, 46   |        vir ingentis animi, qui solus ex iis quos civilia bella
14  15, 94, 70   |     umbra luxuriae suae pompam solus explicuit? Nemo oculis suis
15 17-18, 104, 30| inclinarent, alii ad Pompeium, solus Cato fecit aliquas et rei
16  20, 120, 7   |                Horatius Cocles solus implevit pontis angustias
17  20, 123, 15  |      et doctum esse amatorem. 'Solus aptus est ad hanc artem;