Lib. Ep. Par.

 1   2, 13, 6    |       circumsteterint qui tibi te miserum esse persuadeant, non quid
 2   3, 24, 1    |           futurus miser, esse iam miserum. ~2.
 3   5, 43, 5    |          scire cum tu scias? O te miserum si contemnis hunc testem!
 4   8, 71, 17   |          beatum, sed tamen negant miserum. ~18.
 5   9, 77, 10   |      cognosces non difficilem nec miserum. Quamvis enim mortem sibi
 6   9, 78, 14   | praeteritos dolores retractare et miserum esse quia fueris? Quid quod
 7  14, 92, 15   |      continuis doloribus non esse miserum, esse etiam beatum: quod
 8  14, 92, 16   |       incommodorum onere usque ad miserum non deprimitur, sic commodorum
 9  14, 92, 19   |           parum prospero usum nec miserum esse nec beatum. Hic quoque
10  14, 92, 20   |          Deinde si damna corporis miserum non faciunt, beatum esse
11  14, 92, 22   |     Deinde trado tibi hominem nec miserum nec beatum. Huic adicio
12  14, 92, 23   |      dicitis, sapiens ex beato in miserum decidere, non potest in
13  14, 92, 26   |       calamitatibus sapientem nec miserum futurum nec beatum. Atqui
14  14, 92, 26   |         est, non prohibebit fieri miserum. Stans non potest mitti:
15  16, 96, 1    |       interrogas, nihil puto viro miserum nisi aliquid esse in rerum
16  16, 96, 1    |           rerum natura quod putet miserum. Non feram me quo die aliquid
17 17-18, 101, 13|     Vergilium: ~usque adeone mori miserum est? ~Optat ultima malorum