Lib. Ep. Par.

 1   1,  3, 3   |      dum timent falli, et illi ius peccandi suspicando fecerunt.
 2   2, 18, 1   |      cum maxime civitas sudat. Ius luxuriae publice datum est;
 3   4, 36, 6   |               In mores fortuna ius non habet. Hos disponat
 4   4, 39, 3   |  impetum dedit: ponet se extra ius dicionemque fortunae; secunda
 5   5, 47, 14  |  honores illis in domo gerere, ius dicere permiserunt et domum
 6   5, 48, 3   |   iudicat aliquod esse commune ius generis humani, plurimum
 7   6, 57, 3   |        de illo in quem fortuna ius perdidit: huius quoque ferietur
 8   6, 58, 6   |     Nihilominus dabo operam ut ius a te datum parcissime exerceam;
 9   6, 58, 33  |        ex vita perdidisse quam ius finiendae? ~34.
10   7, 63, 2   |     poetarum Graecorum maximus ius flendi dederit in unum dumtaxat
11   7, 65, 22  |       socii: animus ad se omne ius ducet. Contemptus corporis
12 11-13, 86, 2 |       aequum inter omnes cives ius sit. Utere sine me beneficio
13 17-18, 106, 2|     isti rei veniret locus, an ius tibi extra ordinem dicerem:
14 17-18, 107, 6|      pati potuit. Aequum autem ius est non quo omnes usi sunt
15  19, 113, 30 | homines tenentur erroribus qui ius dominandi trans maria cupiunt
16  19, 116, 2  |   desiderio amici torquear: da ius lacrimis tam iuste cadentibus.
17  20, 123, 16 |       quid <sit> quaeris? sola ius aequum generis humani. Superstitio