Lib. Ep. Par.

 1   1,  4, 1    |       quantum potes propera, quo diutius frui emendato animo et composito
 2   1,  4, 4    |          ne dominum stomachantem diutius audiret, alius ne reduceretur
 3   4, 30, 1    |        mollius moriuntur sed nec diutius. ~2.
 4   5, 47, 21   |                                  Diutius te morari nolo; non est
 5   6, 53, 11   |          illos interfuturum sit? diutius erunt. At mehercules magni
 6   6, 55, 2    |       profuisse mihi sensi. Ideo diutius vehi perseveravi invitante
 7   6, 56, 15   |          volui: quid necesse est diutius torqueri, cum tam facile
 8   7, 63, 13   |         tam diu lugerent, sed ne diutius: viris nullum legitimum
 9   8, 73, 13   |       quo antecedit virum bonum? diutius bonus est: sapiens nihilo
10  14, 91, 2    |       maximam et nullam. Denique diutius illam tibi perisse quam
11  14, 92, 24   |      sapiens non est beatior qui diutius vixit, quem nullus avocavit
12  15, 93, 1    | querebaris, tamquam et potuisset diutius vivere et debuisset, aequitatem
13 17-18, 101, 6 |         mortalitatis exempla non diutius quam dum miramur haesura. ~
14 17-18, 101, 15|         etiam amicum prodere, ut diutius vivant, et liberos ad stuprum
15 17-18, 104, 3 |        non amicum tanti putat ut diutius in vita commoretur, qui
16 17-18, 108, 4 |     taberna resederunt et paullo diutius commorati sunt odorem secum
17  20, 123, 9   |        et prava laudantium sermo diutius haeret quam auditur. Nec