Lib. Ep. Par.

 1   1,  4, 4    |        qui de producenda nimis cogitat, qui inter magna bona multos
 2   1,  9, 8    |        ad amicitiam venit male cogitat. Quemadmodum coepit, sic
 3   2, 13, 12   | proponit alicuius quam est, et cogitat non quam iratus ille sit,
 4   2, 14, 18   |      studet; dum de incremento cogitat, oblitus est usus. Rationes
 5   5, 42, 10   |        illa perisse sentit sed cogitat. Qui se habet nihil perdidit:
 6   6, 53, 7    |  aliquando dormire se dormiens cogitat: gravis sopor etiam somnia
 7   8, 70, 5    |         quomodo, quid acturus. Cogitat semper qualia vita, non
 8   8, 70, 16   |       inertesque? Nemo nostrum cogitat quandoque sibi ex hoc domicilio
 9   8, 73, 2    |   Quisquis autem de accipiendo cogitat oblitus accepti est, nec
10   8, 73, 9    |                                Cogitat itaque per quem sibi horum
11   9, 79, 17   |       qui populum aetatis suae cogitat. Multa annorum milia, multa
12 17-18, 101, 9 |     multo risu seriem temporum cogitat. Quid enim varietas mobilitasque
13 17-18, 105, 8 |        scelus loquitur, de suo cogitat; non satis illi oblitteratum
14 17-18, 108, 28|       occupandum est. Haec non cogitat ille qui grammatici oculis
15  19, 114, 26  |       nemo nostrum mortalem se cogitat, quod nemo inbecillum? immo
16  19, 114, 26  |      nemo nostrum unum esse se cogitat? Aspice culinas nostras
17  20, 120, 14  |     quam ubi mortalitatem suam cogitat et scit in hoc natum hominem,