Lib. Ep. Par.

 1   3, 25, 2  |         coegeris et pati. Ne de altero quidem satis fiduciae habeo,
 2   7, 66, 12 |         est animi magnitudo, in altero remissa et laxa, in altero
 3   7, 66, 12 |      altero remissa et laxa, in altero pugnat et intenta. ~13.
 4   7, 66, 14 |   virtus utraque ostenditur; in altero enim naturalis est animi
 5   7, 66, 14 |         remissio ac laxitas, in altero contra naturam dolor. Itaque
 6   7, 66, 28 |       Quare non est ullum bonum altero maius? quia non est quicquam
 7   9, 79, 8  |         boni sapientia: nemo ab altero potest vinci nisi dum ascenditur.
 8  10, 81, 4  |  sententiam quaeris, alterum ab altero absolvet et dicet, 'quamvis
 9  10, 83, 10 |      ebrium' duobus modis dici, altero cum aliquis vino gravis
10  10, 83, 10 |        gravis est et inpos sui, altero si solet ebrius fieri et
11 11-13, 84, 2|       commeandum est et alterum altero temperandum, ut quidquid
12  14, 91, 16 |      patienda pares sumus; nemo altero fragilior est, nemo in crastinum
13  19, 113, 4 |        esse. Ita dico: alter ab altero debet esse diductus ut duo
14  19, 113, 16| animalia: nullius magnitudo cum altero convenit, utique aliquid
15  19, 114, 2 |       si modo non in uno aut in altero fuit, sed adprobata est
16  19, 117, 8 |        scias, neutrum esse sine altero potest: qui sapit sapiens
17  20, 121, 23|        Itaque nullum est animal altero doctius: videbis araneorum