Lib. Ep. Par.

 1   1,  6, 2   | coepissem, illius verae quam non spes, non timor, non utilitatis
 2   1, 10, 2   |        immo quid spondeam mihi - spes enim incerti boni nomen
 3   2, 13, 16  |      fundamenta ponentium, novas spes etiam in exitu inchoantium. ~
 4   3, 22, 9   |            Quid ergo? tam magnas spes relinquam? ab ipsa messe
 5   3, 23, 1   |         est et incertus sui quem spes aliqua proritat, licet ad
 6   3, 23, 2   |       qui fortuita summoveo, qui spes, dulcissima oblectamenta,
 7   5, 48, 7   |         aliquod implorant, in te spes opesque sunt; rogant ut
 8   6, 59, 14  |   numquam maestus es, <si> nulla spes animum tuum futuri exspectatione
 9   8, 70, 9   |          possent, tamquam multas spes tam longum tempus reciperet,
10   8, 74, 9   |   invasimus invadendique aliquos spes vana delusit; vilem praedam
11 11-13, 85, 11|          quo illam amplioris rei spes evocaverit. ~12.
12  15, 93, 6   |         aptavi quem ultimum mihi spes avida promiserat, sed nullum
13  15, 95, 8   |        extrinsecus et inpediunt, spes, cupiditas, timor. At haec
14  16, 99, 23  |           potuisse illum implere spes tuas, quas paterna mente
15 17-18, 101, 4|   dominum! o quanta dementia est spes longas inchoantium: emam,
16  19, 115, 10 |     honesta quamdiu aliqua illis spes inest sequimur, in contrarium