Lib. Ep. Par.

 1   1,  1, 3    |           vult. Et tanta stultitia mortalium est ut quae minima et vilissima
 2   2, 13, 13   |        animo volve, maiorem partem mortalium, cum illi nec sit quicquam
 3   8, 72, 7    |           sibi, si scit omnia vota mortalium, omnia beneficia quae dantur
 4   8, 73, 7    |                    Stulta avaritia mortalium possessionem proprietatemque
 5   8, 74, 3    |           Illa vero maxima ex omni mortalium populo turba miserorum quam
 6   8, 74, 7    |         facere fortunam et in hunc mortalium coetum honores, divitias,
 7  10, 82, 22   |         imperiosa virtus sit: quem mortalium circumscriptiones vestrae
 8 11-13, 87, 24 |        enim actio est quod nullius mortalium cogitatio recipit. Ergo
 9  14, 90, 4    |                          Sed primi mortalium quique ex his geniti naturam
10  14, 90, 38   |          ego illud locupletissimum mortalium genus dixerim in quo pauperem
11  14, 91, 3    | calamitatibus pondus, nec quisquam mortalium non magis quod etiam miratus
12  14, 91, 12   |          est. Hoc unum scio: omnia mortalium opera mortalitate damnata
13  14, 91, 16   |           sumus: ubi vero ad finem mortalium ventum est, 'discede' inquit '
14  16, 98, 9    |      adloquitur: 'mortale est omne mortalium bonum'. De his loquitur
15 17-18, 104, 23|     simillimum mundo, quem quantum mortalium passibus licet sequitur
16  20, 121, 22  |    concordia? Non vides quam nulli mortalium imitabilis illa aranei textura,