Lib. Ep. Par.

 1   2, 18, 11  |           pascit: quanta est animi magnitudo ad id sua sponte descendere
 2   5, 43, 2   |          est illic ubi eminet; nam magnitudo non habet modum certum:
 3   5, 47, 20  |       periculo illos fortunae suae magnitudo tutissimos praestat. Nec
 4   5, 52, 11  |         laudantium, sed quem rerum magnitudo evocaverat, non sonus inoffense
 5   7, 65, 19  |           mundi? qua ratione tanta magnitudo in legem et ordinem venerit?
 6   7, 66, 8   |          facit. Itaque vis eius et magnitudo ultra non potest surgere,
 7   7, 66, 12  |       utroque enim eadem est animi magnitudo, in altero remissa et laxa,
 8   9, 79, 10  |        huius, ut caelestium, stata magnitudo est. Ad hanc nos conemur
 9  10, 82, 24  |      vulnerabilis erat. Cum ingens magnitudo pro vastitate corporis solida
10 11-13, 85, 22|            ponit qualitas sua, non magnitudo; itaque in aequo est longa
11  14, 92, 3   |    tranquillitas. Hanc dabit animi magnitudo, dabit constantia bene iudicati
12 17-18, 107, 1| dispiciendis rebus subtilitas? Ubi magnitudo? Tam pusilla <te res> tangit?
13  19, 113, 15 |      proprius est et figura sua et magnitudo. ~16.
14  19, 113, 16 |    signatum; tot animalia: nullius magnitudo cum altero convenit, utique
15  20, 118, 17 |          hoc in aliam proprietatem magnitudo sua transtulit et bonum
16  20, 120, 11 |           se actionum concordia et magnitudo super omnia efferens sese.