Lib. Ep. Par.

 1   1,  8, 2    |            Secessi non tantum ab hominibus sed arebus, et in primis
 2   1, 10, 5    |  salubriter possit: sic vive cum hominibus tamquam deus videat, sic
 3   3, 24, 4    |       duarum rerum gravissimarum hominibus metum demeret, mortis et
 4   3, 24, 13   |         vident, expavescunt: non hominibus tantum sed rebus persona
 5   5, 47, 5    |       praetereo, quod ne tamquam hominibus quidem sed tamquam iumentis
 6   5, 48, 3    |      observata, quae nos homines hominibus miscet et iudicat aliquod
 7   5, 52, 11   | dimittunt! Quid laetaris quod ab hominibus his laudatus es quos non
 8   7, 65, 7    |         effingitur, permanet, et hominibus laborantibus, intereuntibus,
 9   7, 66, 22   |       rebus iudicium est quod in hominibus: aeque laudabilis virtus
10   7, 66, 24   |                 Quod amicitia in hominibus est, hoc in rebus appetitio.
11   8, 73, 12   |     Iuppiter habet quae praestet hominibus, sed inter duos bonos non
12   9, 77, 15   |         servio'? Infelix, servis hominibus, servis rebus, servis vitae;
13  15, 95, 36   |        bonos esse, ita quidam ex hominibus egregiam sortiti indolem
14  15, 95, 51   |         altera quaestio, quomodo hominibus sit utendum. Quid agimus?
15 17-18, 108, 19|     revertatur: interim sceleris hominibus ac parricidii metum fecit,
16  19, 114, 1   |         proverbium cessit: talis hominibus fuit oratio qualis vita. ~