Lib. Ep. Par.

 1   2, 15, 7    | transeant; nemo statim Quiritium fidem implorat. ~8.
 2   3, 25, 2    |         malo successum mihi quam fidem deesse. Nec desperaveris
 3   4, 36, 9    |          tormentis non summittat fidem, ut si necesse fuerit stans
 4   4, 41, 3    |       tam densae atque continuae fidem tibi numinis faciet. Si
 5   5, 48, 10   |      invitatus sum, ad hoc veni: fidem praesta. ~11.
 6   9, 76, 25   |          erit peius, quod contra fidem est, feliciores esse liberis
 7   9, 77, 14   |         Dorica lingua, et verbis fidem inposuit: ut primum iussus
 8  10, 81, 12   |      idem admiratur quod dicimus fidem nisi in sapiente non esse,
 9  10, 81, 12   |      idem dicat. An tibi videtur fidem habere qui referre gratiam
10  14, 92, 20   |         esse? aut quid tam extra fidem quam esse aliquam vitam
11  16, 97, 3    |        verba Ciceronis, quia res fidem excedit. [Ciceronis epistularum
12 17-18, 109, 18|         Magna promisisti: exhibe fidem. Dicebas intrepidum fore
13  19, 110, 5   |      falsa et inanis habet adhuc fidem quia non coarguitur. ~6.
14  19, 112, 4   |      illo feremus sententiam cum fidem nobis fecerit invisam iam
15  19, 114, 1   |          alias sensus audaces et fidem egressi placuerint, alias
16  19, 114, 23  |   omnibus una est: amisso rupere fidem. Rex noster est animus;