Lib. Ep. Par.

 1   2, 13, 4   |    Omittamus haec magna verba, sed, di boni, vera: illud tibi praecipio,
 2   5, 47, 8   |             cum servo suo accedere. Di melius! quot ex istis dominos
 3   6, 60, 1   |        parentum crevimus. Exaudiant di quandoque nostram pro nobis
 4   7, 64, 3   |                    Quantus in illo, di boni, vigor est, quantum
 5 11-13, 86, 10|                                Sed, di boni, quam iuvat illa balinea
 6  14, 90, 1   |             nisi ipsam philosophiam di tribuissent; cuius scientiam
 7  14, 90, 28  |            ac sui tradit. Quid sint di qualesque declarat, quid
 8  15, 95, 21  |          quidem cedunt: pati natae (di illas deaeque male perdant! )
 9  15, 95, 24  |       inferendam cenam discurritur. Di boni, quantum hominum unus
10  16, 96, 4   |            tantum bono facio: neque di neque deae faciant ut te
11  16, 97, 4   |     intercessit, dedit. Iam vero (o di boni, rem perditam! ) etiam
12  16, 98, 5   |           quam cogitabas evenerit: 'di melius'. Sic composito nihil
13  16, 98, 13  |       hominem esse contentum quibus di etiamnunc uterentur. Honores
14  19, 115, 3  | magnanimitas eminentissima quantum, di boni, decoris illi, quantum
15  19, 115, 12 |            melius nec dare videntur di immortales posse nec habere. ~
16  20, 122, 4  |             est: languidi et e vani di albent, et in vivis caro