Lib. Ep. Par.

 1   1, 11, 7   |     verba summittunt, figunt in terram oculos et deprimunt: ruborem
 2   2, 16, 8   |  deliciarum opumque perducat ut terram marmoribus abscondas; non
 3   2, 19, 9   |          quod ille sero voluit, terram leges. ~10.
 4   4, 41, 5   |         solis contingunt quidem terram sed ibi sunt unde mittuntur,
 5   4, 41, 7   |     onerat, si ipsa pondere [ad terram] eorum quae tulit adminicula
 6   6, 53, 2   |       in tempestate timere quam terram. ~3.
 7   6, 53, 4   |   Intellexi non immerito nautis terram timeri. Incredibilia sunt
 8   8, 72, 9   |     allevatur, modo defertur ad terram. Imperitis ac rudibus nullus
 9 11-13, 86, 17|         scrobem demisit, deinde terram non adgessit tantum, sed
10 11-13, 86, 18|          Non plures autem super terram eminere debet truncus quam
11  14, 91, 16  |    inquit 'ambitio: omnium quae terram premunt si remps lex esto'.
12  15, 93, 9   |      impetu suo vadere, praeter terram nihil stare, cetera continua
13  19, 110, 9  |      dominis cuncta versantibus terram rimaretur et quaereret quid
14  19, 112, 2  | transibit. Itaque solemus supra terram praecidere ut, si non respondit,
15  19, 112, 2  |        et iterum repetita infra terram inseratur. ~3.