Lib. Ep. Par.

 1   1, 10, 1    |        tibi credere. Crates, ut aiunt, huius ipsius Stilbonis
 2   4, 36, 4    |      quam optimum feceris; haec aiunt beneficia esse expetenda
 3   5, 52, 6    |    expedita, quaedam manu, quod aiunt, facienda sunt et in fundamentis
 4   8, 71, 1    |      tardum est: sub manu, quod aiunt, nascatur. Quemadmodum autem
 5  10, 81, 31   |    gratiam omnes tibi uno, quod aiunt, ore adfirmabunt. In hoc
 6 11-13, 84, 3  |                        Apes, ut aiunt, debemus imitari, quae vagantur
 7 11-13, 84, 4  |      esse illis sed colligendi. Aiunt inveniri apud Indos mel
 8 11-13, 85, 3  |         sine tristitia eum dici aiunt qui non est obnoxius tristitiae
 9 11-13, 85, 34 |   ostendat; tranquillo enim, ut aiunt, quilibet gubernator est.
10 11-13, 86, 12 |      cotidie lavabatur; nam, ut aiunt qui priscos mores urbis
11  14, 92, 26   |  degeneres et humillimae mentis aiunt in summis doloribus, in
12  15, 94, 5    |   videri volunt supervacuam hoc aiunt: si quid oculis oppositum
13 17-18, 104, 25| quidquid facere non possunt, et aiunt nos loqui maiora quam quae
14 17-18, 109, 16|                                 Aiunt homines plus in alieno negotio
15  20, 120, 4   |     scientiam non dedit. Quidam aiunt nos in notitiam incidisse,