Lib. Ep. Par.

 1   1,  1, 2   |          iam praeterit; quidquid aetatis retro est mors tenet. Fac
 2   1, 12, 1   |          est, si tam putria sunt aetatis meae saxa? ~2.
 3   3, 24, 11  | suggerent, omnis fortunae, omnis aetatis, qui mala sua morte praeciderint.
 4   3, 26, 1   |   quoniam quidem senectus lassae aetatis, non fractae nomen est:
 5   3, 26, 2   |         ago: non sentio in animo aetatis iniuriam, cum sentiam incorpore.
 6   4, 32, 5   |     intellecta sunt possidentur, aetatis adiectione non egeat. Ille
 7   5, 48, 11  |       Etiam si multum superesset aetatis, parce dispensandum erat
 8   5, 49, 4   |         sum; et tamen hoc 'modo' aetatis nostrae bona portio est,
 9   7, 66, 34  |          sed habent differentias aetatis: alius senior est, alius
10   8, 74, 26  |          summi boni est, quamvis aetatis diversa sit. ~27.
11   9, 76, 2   |   senectutem meam dedecet: omnis aetatis homines haec schola admittit. '
12   9, 79, 17  |     Paucis natus est qui populum aetatis suae cogitat. Multa annorum
13  14, 92, 28  |   corporis et habitu manente suo aetatis praeterea longius spatium. ~
14 17-18, 102, 2|     fastidio mihi, iam reliquias aetatis infractae contemnebam in
15 17-18, 104, 2|       reddiderit, hoc beneficium aetatis amitto; venit enim mihi