Lib. Ep. Par.

 1   1, 12, 9    |               Ille beatissimus est et securus sui possessor qui crastinum
 2   2, 17, 9    | concursationesque ad divitias euntium securus laetusque ridebit ~10.
 3   3, 22, 10   |               sapientiam, si quis tam securus moritur quam nascitur; nunc
 4   3, 24, 12   |                                       Securus itaque inimici minas audi;
 5   4, 37, 3    |         confer si vis salvus esse, si securus, si beatus, denique si vis
 6   7, 66, 50   |           fortis potest qui pro vallo securus excubuit nullis hostibus
 7   9, 76, 33   |          humanarum formidines mentium securus audit et dicit: ~'non ulla
 8  16, 97, 3    |               nec ante fuit de salute securus quam similes sui iudices
 9  16, 98, 15   |               cum ipso senescere. Sed securus de illo sum: de nostro damno
10  16, 100, 5   |             neglegens in oratione sed securus. Itaque nihil invenies sordidum:
11 17-18, 101, 10|           vita sua cotidie fuit tota, securus est: in spem viventibus
12  19, 113, 27  |             quod qui circumdedit sibi securus in hac vitae obsidione perdurat;
13  19, 115, 18  |               sit magnus et opinionum securus et ob ipsa quae aliis displicent
14  20, 118, 4   |      praetoria aut consularia comitia securus intuetur, sed magna illa