Lib. Ep. Par.

 1   1,  4, 4   |         effecturam quod efficit nimia formido? Nulli potest secura
 2   4, 39, 4   |         ac mediocria malle quam nimia; illa enim utilia vitaliaque
 3   4, 39, 4   | superfluunt nocent. Sic segetem nimia sternit ubertas, sic rami
 4   4, 39, 4   |        maturitatem non pervenit nimia fecunditas. Idem animis
 5   4, 40, 8   |    morum, quam violenta ista et nimia vis exuit. Habeat vires
 6   5, 51, 10  |      effeminat animos amoenitas nimia, nec dubie aliquid ad corrumpendum
 7   9, 75, 18  |      deos; nec turpia velle nec nimia; in se ipsum habere maximam
 8  10, 83, 20  |             Ubi possedit animum nimia vis vini, quidquid mali
 9 11-13, 88, 43|        Audi quantum mali faciat nimia subtilitas et quam infesta
10  14, 89, 3   |  oportet. Idem enim vitii habet nimia quod nulla divisio: simile
11  14, 91, 5   |      causas, si alia deficiunt, nimia sibi felicitas invenit.
12  14, 92, 33  |       nam ut alios dominos quos nimia pro illo sollicitudo invenit
13  19, 114, 8  |  facient: motum illi felicitate nimia caput. Quod vitium hominis
14  19, 114, 25 |       conspectu eorum quibus se nimia aviditate inutilem reddidit