Lib. Ep. Par.

 1   2, 13, 2    |    subplantatus ad versarium toto tulit corpore nec proiecit animum
 2   2, 19, 5    |           altum fortuna misisset! Tulit te longe a conspectu vitae
 3   3, 24, 3    | colligenda sunt: omnis illa aetas tulit. In quamcumque partem rerum
 4   3, 24, 4    |     Damnationem suam Rutilius sic tulit tamquam nihil illi molestum
 5   3, 24, 4    |         Exilium Metellus fortiter tulit, Rutilius etiam libenter;
 6   4, 35, 4    |      atque aliubi apparere, prout tulit ventus. Non vagatur quod
 7   4, 41, 7    |    pondere [ad terram] eorum quae tulit adminicula deducit: num
 8   7, 66, 48   |       experiri, sed, quia ita res tulit, et amplexanda et laudanda
 9   8, 71, 17   |           sunt et quae si ita res tulit. Nam si hanc inaequalitatem
10  14, 92, 33   |           se in hanc sublimitatem tulit, corporis quoque ut oneris
11  16, 97, 6    |      Inter hos tamen iocos inpune tulit ante iudicium adulter, in
12 17-18, 104, 33|          inopiam umoris loricatus tulit et, quotiens aquae fuerat
13  20, 120, 5   |           non gloriam ultra verum tulit: ex his ergo speciem ingentis