Lib. Ep. Par.

 1   3, 23, 3  |   severa est. An tu existimas quemquam soluto vultu et, ut isti
 2   4, 39, 5  |                 Qui hostis in quemquam tam contumeliosus fuit quam
 3   5, 43, 4  |   mores aestimes nostros: vix quemquam invenies qui possit aperto
 4   5, 44, 2  |     sumus nobiles. Nec reicit quemquam philosophia nec eligit:
 5   6, 53, 9  |       negotia excidissent nec quemquam tanti putares cui advocatus
 6   7, 63, 9  |   miserrime lugent, nec amant quemquam nisi perdiderunt? ideoque
 7  10, 81, 10 |   quemadmodum. Itaque negamus quemquam scire gratiam referre nisi
 8  10, 83, 12 |       est ipse: 'ego' inquit 'quemquam feram, qui vinum ferre non
 9  15, 94, 7  |  circumfert, nec <diu> dolere quemquam nec mori saepe: in morte,
10  15, 94, 67 | sentiunt. Non est quod credas quemquam fieri aliena infelicitate
11  16, 98, 1  |    Numquam credideris felicem quemquam ex felicitate suspensum.
12  19, 117, 11|     alterum sit. Numquid enim quemquam existimas sapere nisi qui
13  19, 117, 11|     sapientiam habet? numquid quemquam qui sapit non putas habere