Lib. Ep. Par.

 1   1,  3, 2   |       non satis nosti vim verae amicitiae. Tu vero omnia cum amico
 2   1,  6, 2   |    subitam mutationem mei; tunc amicitiae nostrae certiorem fiduciam
 3   1,  9, 6   |     Habet autem non tantum usus amicitiae veteris et certae magnam
 4   1,  9, 9   |                        Hae sunt amicitiae quas temporarias populus
 5   1,  9, 11  |      dubie habet aliquid simile amicitiae affectus amantium; possis
 6   1,  9, 12  |  fortunae perterritus; detrahit amicitiae maiestatem suam qui illam
 7   1,  9, 17  |         innata dulcedo est, sic amicitiae. Quomodo solitudinis odium
 8   2, 19, 3   |    elegantia, clarae et nobiles amicitiae; iam notitia te invasit;
 9   5, 45, 7   |       Adulatio quam similis est amicitiae! Non imitatur tantum illam
10   5, 48, 3   |  loquebar interiorem societatem amicitiae colendam proficit; omnia
11   6, 55, 3   | habebatur. Nam quotiens aliquos amicitiae Asinii Galli, quotiens Seiani
12  10, 81, 12  |        est'. Atqui et amoris et amicitiae pars est referre gratiam,
13 17-18, 105, 5|       artes bonae discutiunt et amicitiae eorum qui apud aliquem potentem