Lib. Ep. Par.

 1   3, 22, 10  |        sollemni ad te munusculo veniat et aliquam magnificam vocem
 2   3, 25, 2   |         ne in desperationem sui veniat; ~3.
 3   4, 36, 6   |        ille animus ad perfectum veniat, qui nec ablatum sibi quicquam
 4   5, 47, 11  |        in servum <tuum> liceat, veniat in mentem tantundem in te
 5   7, 66, 7   |         est facies, si sub unum veniat aspectum et semel tota se
 6   7, 69, 6   |     interest nihil, illa ad nos veniat an ad illam nos. Illud imperitissimi
 7 11-13, 85, 22|           Dicam quid sit ex quo veniat hic error: nesciunt beatam
 8  14, 89, 19  |    aliqua ad vos non blanda vox veniat, et quia verum singuli audire
 9  16, 99, 11  | occupant? quantum mors antequam veniat optata, quantum valetudo,
10  19, 116, 3  |    illius faceret accessio: suo veniat iure, luxuria est. Ergo
11  19, 117, 19 |        animisque illinc impetus veniat, an et haec quae fortuita
12  20, 120, 7  |   patriam periculo suo sensit, 'veniat, si quis vult' inquit 'sic