Lib. Ep. Par.

 1   4, 41, 8   |     eripi potest nec dari, quod proprium hominis est. Quaeris quid
 2   5, 50, 9   |    illas eundi arduum, quia hoc proprium imbecillae mentis atque
 3   6, 58, 11  |      illud cui nomen modo parum proprium imposuimus, 'quod est'.
 4   9, 76, 9   |   sequitur. Ratio ergo perfecta proprium bonum est, cetera illi cum
 5   9, 76, 10  |              Quid est in homine proprium? ratio: haec recta et consummata
 6   9, 76, 14  |       cui comparatur, quod illi proprium est. ~15.
 7   9, 78, 7   |                   Ad illud nunc proprium incommodum revertamur: magnos
 8 11-13, 85, 36|       eorum cum quibus vivit et proprium ipsius. Itaque gubernatori
 9  16, 97, 16  |         et ipsos sibi ostendit. Proprium autem est nocentium trepidare.
10  19, 113, 5  |        est suum oportet esse et proprium et totum et intra se absolutum. ~
11  19, 117, 13 | enuntiativi corporum. Hi habent proprium quiddam et a corporibus
12  20, 122, 9  |      Dies publicus relinquatur: proprium nobis ac peculiare mane