Lib. Ep. Par.

 1   2, 17, 7  | philosophiam etiam sine viatico pervenire. ~8.
 2   2, 21, 1  |   posita felicitas sed ad illam pervenire non audes. Quid sit autem
 3   3, 27, 4  |           Quando ad hoc gaudium pervenire continget? non quidem cessatur
 4   5, 42, 7  |         ad ea paratissimi sumus pervenire cum sollicitudine, cum periculo,
 5   5, 45, 1  |    delectat. Qui quo destinavit pervenire vult unam sequatur viam,
 6   5, 47, 19 |    laedit; sed ad rabiem cogunt pervenire deliciae, ut quidquid non
 7   6, 59, 14 |     gaudio deesse. Ad hoc cupis pervenire, sed erras, qui inter divitias
 8   9, 80, 4  |      quanticumque ad libertatem pervenire, qui te in illa putas natum? ~
 9  10, 82, 18 |         aut spe bonorum ad quae pervenire tanti sit devorata unius
10  16, 99, 29 |         sensum ad eum qui perit pervenire; nam si pervenit, non perit. ~
11  19, 113, 26|   quaerimus quomodo ad virtutes pervenire possimus, quae nos ad illas
12  20, 121, 20|     apparet non usu illa in hoc pervenire sed naturali amore salutis