Lib. Ep. Par.

 1   3, 24, 26 |      noctem, aestas in autumnum desinit, autumno hiemps instat,
 2   4, 30, 1  |   genera mortis spei mita sunt: desinit morbus, incendium exstinguitur,
 3   4, 39, 6  | delectant sed etiam placent, et desinit esse remedio locus ubi quae
 4   6, 54, 1  |       impetus; intra horam fere desinit: quis enim diu exspirat? ~
 5   6, 59, 18 | sequitur non interrumpitur, non desinit; desineret, si sumptum esset
 6   7, 63, 3  |     eoque citius quo est acrior desinit. ~4.
 7   7, 66, 16 |       illam aut augere possunt, desinit unum bonum esse quod honestum.
 8  10, 81, 26 |         maleficiis merita sunt, desinit quidem debere, sed non desinit
 9  10, 81, 26 |  desinit quidem debere, sed non desinit velle debere, et hoc facit
10  14, 92, 10 |         illa divina in lubricum desinit et superioribus eius partibus
11  19, 114, 19|   hiemante aquilone misit'. Non desinit omnibus locis hoc verbum
12  20, 121, 8 |       naturalis status nec ante desinit niti, quatere se, quam in