Lib. Ep. Par.

 1   1,  9, 3   | quidem. Illud nobis et illis commune est, sapientem se ipso esse
 2   5, 48, 2   | singulis est nec adversi; in commune vivitur. Nec potest quisquam
 3   5, 48, 3   |      et iudicat aliquod esse commune ius generis humani, plurimum
 4   6, 58, 9   |      canis species est. Ergo commune aliquod quaerendum est his
 5   8, 73, 7   |      quod ex minima portione commune est. ~8.
 6   8, 74, 17  |  sunt et nomen quidem habent commune cum veris, proprietas [quidem]
 7 11-13, 85, 36|      quos curat: <sapientis> commune bonum est: <est> et eorum
 8  14, 90, 38  |     illo genere felicius? In commune rerum natura fruebantur;
 9  15, 95, 53  |   alienum puto. ~Habeamus in commune: <in commune> nati sumus.
10  15, 95, 53  |     Habeamus in commune: <in commune> nati sumus. Societas nostra
11  20, 118, 13 |     utrique praecipuum illud commune sit, secundum naturam esse? ' ~
12  20, 119, 1  |      expecto donec dicas 'in commune': ipse mihi dico. Quid sit