Lib. Ep. Par.

 1   2, 18, 5   |    contentus minimo ac vilissimo cibo, dura atque horrida veste,
 2   6, 59, 13  |          satietas monstrat, quis cibo debeat esse, quis potioni
 3   7, 63, 2   |          dixerit etiam Niobam de cibo cogitasse? Quaeris unde
 4   7, 68, 7   |       stomachum, alius frequenti cibo fulcit, alius interposito
 5   8, 70, 6   |    suadenti cuidam ut abstineret cibo, 'omnia' inquit'homini,
 6   8, 74, 15  |        pleniora contingunt. Illa cibo avidius utuntur, venere
 7   9, 78, 11  |          voluptatibus, abstinere cibo, sitire, esurire. ' Haec
 8   9, 80, 3   |          se exercet. Illis multo cibo, multa potione opus est,
 9 11-13, 88, 31|         virtuti? ' Quia nec sine cibo ad virtutem pervenitur,
10  15, 95, 15  |  solidisque corporibus et facili cibo nec per artem voluptatemque
11  15, 95, 19  | inconstans variusque ex discordi cibo morbus est et illa ex contrariis
12  20, 122, 6  |        delectat quod non innatat cibo, quod libere penetrat ad