Lib. Ep. Par.

 1   2, 15, 1    |        usque ad meam servatus aetatem, primis epistulae verbis
 2   3, 25, 1    | tutela tua continere? Respice aetatem eius iam duram et intractabilem:
 3   4, 36, 3    |   asperum visum est; non pati aetatem quod in dolio placuit. Sine
 4   7, 68, 14   |    tamen quod existimes ullam aetatem aptiorem esse ad bonam mentem
 5   9, 78, 27   |        licet mediam praecidat aetatem, perceptus longissimae fructus
 6 11-13, 88, 6  |        quare tam male tulerit aetatem. Quid, inquam, annos Patrocli
 7 11-13, 88, 39 |     conpunxit recognoscam, et aetatem in syllabis conteram? Itane
 8 11-13, 88, 41 |        quantum somnus? Metire aetatem tuam: tam multa non capit. ~
 9  16, 99, 10   |  conplectere, deinde hoc quod aetatem vocamus humanam compara
10 17-18, 101, 4 |      vites. ~Quam stultum est aetatem disponere ne crastini quidem
11 17-18, 102, 22|                  Deinde artam aetatem sibi dari non sinit: 'omnes'
12  20, 123, 15  |       Quaeramus ad quam usque aetatem iuvenes amandi sint. ' ~