Lib. Ep. Par.

 1   7, 63, 2  | sequimur sed ostendimus; nemo tristis sibi est. O infelicem stultitiam!
 2   7, 66, 21 |   apud illum honesta res, sed tristis atque aspera, quem vir bonus
 3   7, 67, 11 | foribus ornatis? Sunt quaedam tristis vultus bona; sunt quaedam
 4   8, 74, 2  |     et aliqua sparsis infamia tristis; illum videbis alienae uxoris
 5  14, 91, 1  |         Liberalis noster nunc tristis est nuntiato incendio quo
 6  14, 92, 32 |       tam suo laetus est quam tristis alieno. ~33.
 7  16, 96, 2  |      umquam mihi incidet quod tristis excipiam, quod malo vultu;
 8  16, 99, 16 |    dolor: quotus quisque sibi tristis est? Clarius cum audiuntur
 9  20, 119, 8 |      per suum rediturus orbem tristis est. ~9.
10  20, 120, 12| maledixit, numquam accidentia tristis excepit, civem esse se universi
11  20, 122, 12|       se> rubicunda dies; iam tristis hirundo~argutis reditura