Lib. Ep. Par.

 1   1,  4, 11   |         est quod sat est. Cui cum paupertate bene convenit dives est.
 2   2, 17, 12   |          animus in divitiis an in paupertate ponatur: malum illum suum
 3   2, 18, 12   |     facias familiarem; incipe cum paupertate habere commercium; ~aude,
 4   2, 20, 13   | interponere quibus nos imaginaria paupertate exerceamus ad veram; quod
 5 11-13, 85, 37 |            sapienti non nocetur a paupertate, non a dolore, non ab aliis
 6 11-13, 85, 40 |          explicabit, si minus, in paupertate; si poterit, in patria,
 7  15, 94, 6    |     monstras: hoc quomodo manente paupertate fieri potest? Ostendis esurienti
 8  15, 95, 54   |     habere debeamus opinionem, de paupertate, de divitiis, de gloria,
 9 17-18, 104, 27|       iactatum, invictum tamen et paupertate, quam graviorem illi domestica
10  19, 115, 6   |      etiam obrutam corpore, etiam paupertate opposita, etiam humilitate
11  20, 120, 6   |        hostes nefas, qui in summa paupertate quam sibi decus fecerat