Lib. Ep. Par.

 1   2, 14, 11  |   Numquam in tantum convalescet nequitia, numquam sic contra virtutes
 2   8, 74, 15  | feliciora sint homine. Nam sine nequitia, sine fraudibus degunt;
 3   9, 75, 15  |        exemplo, quantum cotidie nequitia proficiat, quantum publice
 4  10, 81, 22  |    causa sed nostra. Minimum ex nequitia levissimumque ad alios redundat:
 5 11-13, 87, 30|     cuique stultitia aut aliena nequitia, sic quemadmodum gladius
 6 11-13, 88, 7 |        animi cotidie iactant et nequitia in omnia Ulixis mala inpellit.
 7  15, 94, 54  |      effectaque est ingens illa nequitia congesto in unum quod cuique
 8  15, 95, 14  |  diligentibus. Nondum in tantum nequitia surrexerat nec tam late
 9  16, 97, 12  |         vult et conspici: ipsas nequitia tenebras timet. ~13.
10 17-18, 109, 4|     miscuere et in unum conlata nequitia est. Ergo ex contrario bonus
11  20, 122, 14 |       civitate fabulas vulgaris nequitia non invenit. ~15.