Lib. Ep. Par.

 1   4, 36, 7  |          Parthia natus esset, arcum infans statim tenderet; si in Germania,
 2   7, 66, 42 |             senex, aliquis protinus infans, cui nihil amplius contigit
 3  20, 118, 14|           quaedam crescendo mutari. Infans fuit; factus est pubes:
 4  20, 121, 8 |                                 Sic infans qui stare meditatur et ferre
 5  20, 121, 10|       quoque vix enarrabile quomodo infans intellegit? Omnia animalia
 6  20, 121, 11| intellegitur quam enarratur. Itaque infans ille quid sit constitutio
 7  20, 121, 14|          qua homo est. Quomodo ergo infans conciliari constitutioni
 8  20, 121, 15|           conciliantur in qua sunt. Infans sine dentibus est: huic
 9  20, 121, 16|           ego tamen idem sum qui et infans fui et puer et adulescens.
10  20, 121, 16|           me natura commendat. Ergo infans ei constitutioni suae conciliatur
11  20, 124, 8 |           maturus est, et non magis infans ad hoc boni capax est quam