Lib. Ep. Par.

 1   1,  9, 19   |    est; hoc felicitatem suam fine designat. ~20.
 2   2, 19, 6    |       cupiditatum: altera ex fine alterius nascitur. In eam
 3   5, 51, 13   |   persequere sine modo, sine fine; nam illis quoque nec finis
 4   6, 54, 3    |   Tam ridicule facio, si hoc fine quasi bona valetudine delector,
 5   7, 68, 2    |     nec semper nec sine ullo fine; praeterea, cum sapienti
 6   8, 70, 17   |  veniet in mentem omnia sine fine concupiscentibus? ~18.
 7   8, 73, 3    | omnis, quia incipit semper a fine. ~4.
 8   8, 74, 28   | dispensat officia, modo arto fine circumdatur paupertatis
 9   9, 78, 14   |   est: naturale est mali sui fine gaudere. Circumcidenda ergo
10 17-18, 108, 27|  languidius est et propius a fine. Itaque toto hoc agamus
11  20, 119, 8   |   controversia dominus tacto fine terrarum per suum rediturus